سینما، نئولیبرالیسم و طبقات فرودست: تحلیل اجتماعی فیلم «من، دنیل بلیک» اثر کن لوچ

فیلم «من، دنیل بلیک» اثر کن لوچ، فیلم‌ساز چپ‌گرای انگلیسی است که نخل طلای جشنواره کن را از آن خود کرده است. کن لوچ در این فیلم، اگرچه بوروکراسی فرسایشی نظام خدمات اجتماعی بریتانیا را به نقد می‌کشد اما به چیزی بیشتر از بوروکراسی اداری می‌پردازد؛ او با زبانی بسیار گزنده، در قالب درامی سیاسی و تأثیرگذار، نئولیبرالیسم را به چالش می‌کشد. در این مطالعه، با استفاده از مفاهیم نئولیبرالیسم و شهروندی، به تحلیل نشانه‌شناختی آخرین ساخته کن لوچ می‌پردازد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که فیلم «من، دنیل بلیک» اگرچه به‌صورتی اغراق آمیز رنج و محنت طبقه کارگر و فرودست جامعه را در برابر دولتی بی‌رحم به‌تصویر می‌کشد و «بازتاب» دقیقی از جامعه بریتانیا نیست و کژتابی‌هایی دارد اما کن لوچ در «شکل‌دهی» افکار عمومی که هدف اصلی او از ساخت این فیلم بوده موفق است. در این تحقیق از روش نشانه‌شناسی جان فیسک استفاده شده است.